ما فرزندان ستارگانیم
بخش هایی از گفته های دلنشین پروفسور برایان کاکس، فیزیکدان (و بهتره اضافه کنم: هنرمند) انگلیسی:
اسید های آمینه، که واحد های ساختمانی حیاتند، در شهابسنگ ها هم یافت شده اند. شیمی پیچیده ی کربنی که برای زندگی ضروری است پیشتر از این ها داشت در فضا رخ می داد. کربنی که در ساختن بدن ما نقش دارد درون ستاره ای رو به مرگ شکل گرفته بود. خورشید، زمین و کالبد های ما از خاکستر ستارگان مرده تشکیل شده اند.
هنگامی که به فضا می نگریم، داریم به سرچشمه ی خود مان نگاه می کنیم، چراکه به راستی ما فرزندان ستارگانیم. درون یکایک اتم ها و مولکول های بدن های مان سرتاسر تاریخ هستی نگاشته شده است. از مهبانگ تا به امروز.
داستان ما سرگذشت کیهان است. هر بخش از بدن هر کسی در نخستین دقایق حیات کائنات توسط نیروهای طبیعت ساخته شد، با تغییر شکلی درون دل ستارگان یا به عبارتی از مرگ آتشین شان.
و هنگامی که آدم می میرد، آن تکه ها به چرخه ی بی کران مرگ و تولد باز می گردند.
چه شگفت انگیز است آدم بخشی از چنین کیهانی باشد! چه داستانی. چه سرگذشت باشکوهی!
وب سایت برایان کاکس با نام بچه های آپولو
