مهمترین تفاوت‌های آیلتس و تافل

 

آزمون‌های آیلتس و تافل با هم چه فرق‌هایی دارند؟

تو کلاس‌هام بارها از من پرسیده شده که «فرق بین آیلتس و تافل چیه.» در اینجا فرق‌های بین این دو آزمون بین‌المللی رو فهرست‌وار برمی‌شمرم:

دانشجویان در محوطه چمن دانشگاه
منبع تصویر:elearnenglish

 

  • آکادمیک بودن یا نبودن (مسئله این است): تافل کاملاً آکادمیکه، اما آیلتس دو نوع آزمون داره: آیلتس آکادمیک و آیلتس جنرال (جنرال ترینینگ). آزمون‌های آکادمیک معمولاً برای داوطلبانیه که می‌خوان از دانشگاهی پذیرش بگیرن که دروسش به زبون انگلیسی تدریس می‌شه. اگه صرفاً برای مهاجرت و زندگی تشریف می‌برین، نیازی به ثبت نام در نوع آکادمیک آزمون ندارین. پس اگه آیلتس می‌خواین، نوع جنرالش مناسب شماست. نهادی که تافل رو اداره می‌کنه هم یه آزمون غیر آکادمیک (که می‌شه گفت همتای آیلتس جنراله) داره به نام توئیک (TOEIC). نگران انتخاب بین آکادمیک و غیر آکادمیک نباشین. معمولاً نهادی که می‌خواین کارنامه‌ی آزمون رو بهش ارائه بدین پیشاپیش به شما خواهد گفت که از شما آکادمیک می‌خواد یا عمومی.

 

  • فرمت آزمون: بدیهیه که هردو آزمون، چهار مهارت اصلی (گفتاری، شنیداری، نوشتاری، و خوندنِ) داوطلب رو مورد سنجش قرار می‌دن. فرق بسیار مهم در فرمت برگزاری این دو تست اینه که تافل به شکل اینترنتی برگزار می‌شه و آیلتس به شکل سنتی. و یه فرق مهم دیگه هم اینکه در برخی بخش‌های آزمون تافل، چند مهارت با هم ادغام می‌شه – مثلاً در قسمتی از بخش گفتاری ممکنه ازتون بخوان یه متن کوتاه رو بخونین و بعدش به فایل صوتی یک گفتگو گوش کنین و سپس آمیزه‌ای از چکیده‌ی هردو رو به شکل گفتاری ارائه بدین.

 

  • مدت آزمون: هردو آزمون حدود ۳ ساعت زمان می‌برن (تافل کمی بیشتر طول می‌کشه)، با این تفاوت جالب که بخش گفتاری آیلتس در یک مصاحبه ۱۵-دقیقه‌ای رو در رو، در روزی جدا از آزمون گروهی برگزار می‌شه، در حالی که بخش گفتاری تافل مثل سه بخش دیگه با استفاده از مانیتور، هدفون، و میکروفون اجرا می‌شه – کسی روبروی شما نیست مگر یه مانیتور.

 

  • لهجه‌ها: نکته‌ی مهم دیگه لهجه‌های بکار رفته در این دو تسته. تافل از طرف یک نهاد طراحی تست در آمریکا اداره می‌شه و بیشتر لهجه‌هایی که در بخش شنیداریش می‌شنوین آمریکایی خواهد بود. آیلتس هم از سوی سه نهاد بریتانیایی و استرالیایی ارائه می‌شه و بدیهیه که بخش اعظم لهجه‌های بخش شنیداری (به اضافه‌ی لهجه‌ی مصاحبه‌گری که در روز آزمون گفتاری روبروی شما خواهد نشست) بریتانیایی یا استرالیایی‌ست – لهجه‌ی استرالیایی از زیر مجموعه‌های لهجه‌ی بریتیشه با اندک تفاوت‌هایی. از این لحاظ گفتم این نکته مهمه که تجربه‌ی سال‌ها تدریس زبان انگلیسی به من نشون داده که برخی زبان‌آموزان با یکی از این دو لهجه راحت‌ترن و ممکنه درک لهجه‌ی دیگه براشون چالش باشه. بسیاری از نهادها (نه همه‌شون) هردو آزمون آیلتس و تافل رو می‌پذیرن. پس، پیشاپیش فکراتونو بکنین، تا اگه لازمه، اونی رو انتخاب کنین که لهجه‌ش با مزاجتون سازگارتره. بد نیست این رو هم بدونین که در بخش شنیداری هردو تست اندکی از لهجه‌های رقیب هم استفاده می‌شه.

 

  • نمره: آیلتس ۹ نمره‌ایه و تافل ۱۲۰ نمره‌ای. نهادی که می‌خواین کارنامه‌ی آزمون‌تون را بهش ارائه بدین پیشاپیش به شما خواهد گفت حداقل نمره‌ای که می‌پذیره چنده.
دانشجویان در کلاس
منبع تصویر: iamexpat

کوشیدم چکیده بگم و در عین حال، نکات مهم رو از قلم نندازم. بی‌شک نکات ریزتری هم وجود داره که برای کسانی که بطور جدی به شرکت در یکی از این دو آزمون می‌اندیشن اهمیت داره. پس از روی کنجکاوی، به دلیل نیاز جدی، یا حتی به‌خاطر آشنایی خوب‌تون با این تست‌ها، پرسش‌ها، برداشت‌ها، دانسته‌ها، و تجربیات‌تون رو در زیر مطرح کنین تا با کمک هم این صفحه رو پربارتر کنیم.

 

منبع تصویر شاخص در صفحه اصلی: EduSmith

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *