خیلی‌ها بهِم گفتن «زبان انگلیسی رو دوست دارم، ولی حیف که وقت نمی‌کنم کلاس برم،» یا «ای کاش فقط با یه خودآموز می‌شد تو خونه یا محل کار نشست و زبان رو یاد گرفت.» برخی علاقمندان به فراگیری انگلیسی هم تکرو و درونگرا هستند و در تنهایی عملکرد بهتری دارن.
به این دسته از علاقمندان زبان که تا حالا اقدامی نکردن می‌شه یه‌کم حق داد و کلی امید:
امروزه با وجود فن‌آوری دیجیتال و ارتباطات راه دور، می‌شه هم در خونه یا محل کار زبان رو فرا گرفت و هم وقت روزانه برای این یادگیری حالتی نامنظم و کوتاه مدت داشته باشه. بدین معنی که هر تعداد دقایقی که در هر روز براتون مقدوره صرفش کنین.
در روش ثابت‌شده‌ی «خردآموزی»، اطلاعات در قالب تکه‌های کوچیک آموخته می‌شه و در نتیجه برای هر یک از این واحدهای آموختنی وقت اندکی بین ۳ تا ۶ دقیقه اختصاص داده می‌شه.
ثابت شده که با این روش، مغز اطلاعات جدید رو نه‌تنها خوب جذب می‌کنه، که یادآوری‌شون در درازمدت نیز براش کار آسون‌تری می‌شه. وانگهی، حس پاداش حاصله در مغز هم انگیزه زبان‌آموز رو افزایش می‌ده.
یادتون نره امتحان کنین: جلسات کوتاه اما متعدد بین کارای روزمره.
درباره نویسنده
